انوشه انصاری 21 شهریور ۱۳۴۵ خورشیدی، برابر با ۱۲ سپتامبر ۱۹۶۶ ، در ایران به دنیا آمد. تا سن ۱۶ سالگی در وطن زیست و سپس به همراه خانواده‌اش به ایالات متحده آمریكا هجرت كرد. سالهای پایانی دبیرستان را در آن كشور گذراند و سپس برای اخذ مدرك كارشناسی در رشته مهندس الكترونیك و علوم كامپیوتر وارد دانشگاه جرج میسون شد. انوشه بعد از پایان موفقیت‌آمیز دوره لیسانس برای كسب مدرك فوق‌لیسانس خود وارد دانشگاه جرج واشنگتن شد و مطالعات خود را در این دانشگاه ادامه داد. پس از اخذ مدرك كارشناسی ارشد در رشته مهندسی الكترونیك، انوشه برای كار به سراغ شركتهایی چون MCI و COMSAT رفت و پروژه‌های موفقیت‌آمیزی را در آن شركتها به سرانجام رساند. او چندین مقاله و دو پاتنت برای كار روی "عملگرهای اتوماتیك" و "گره‌های یك شبكه‌ بیسیم" دارد.او در حال حاضر مشغول طی كردن دوره‌ای در دانشگاه سوئین‌بورن می‌باشد تا بتواند دومین مدرك كارشناسی ارشد خود را در رشته ستاره‌شناسی دریافت كند.

در سال ۱۹۹۴ میلادی مطابق با ۱۳۷۲ خورشیدی، انوشه به همراه همسرش حمید و برادر همسرش امیر انصاری شركتی به نام تله‌كام تكنولوژی (TTI) را در تگزاس پایه‌گذاری كردند.

این شركت تأمین‌كننده تجهیزات مورد نیاز شبكه‌های كامپیوتری بود. این شركت در سال ۲۰۰۰ توسط سونوز نتورك خریداری شد. انوشه انصاری در سال ۲۰۰۰ جایزه نخست كارآفرینی ملی ایالات متحده آمریكا را به دست آورد. در سال ۲۰۰۱ مجله فورچیون انوشه را در لیست تاجران موفق ثبت كرد.

انوشه انصاری به همراه برادر همسرش در سال ۲۰۰۳ (میلادی) جایزهٔ ۱۰میلیون‌دلاریِ سالیانهٔ «انصاری اکس-پرایز» (Ansari X-prize) را بنیان نهاد. هدف از این جایزه تشویق بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری و ورود به بازار سفرهای فضایی است که تا پیش از این در انحصار تعداد انگشت‌شماری از دولت‌ها بوده‌است.

بعد از فروش كمپانی TTI انوشه و همسرش شركت دیگری به نام پرودی(Prodea) را پایه‌گذاری كردند. انوشه مدیر عامل و رئیس این شركت است. این شركت با مشاركت شركت ماجراجوییهای فضایی و آژانس فضایی فدراسیون روسیه، طرحی را جهت ایجاد ناوگانی از فضاپیماهای تجاری برای اعزام گردشگران فضایی به ارتفاعات زیرمداری در دست اجرا دارد. "كاشف ماجراجوی فضا" نام مناسبی برای این كشتی فضایی به نظر می‌رسد كه قرار است قادر به حمل ۵ مسافر به ارتفاعات زیرمداری باشد تا مسافران خوشبخت بتوانند گردی سیاره زمین و سیاهی فضا را برای دقایقی نظاره‌گر باشند. این فضاپیما قرار است با یك هواپیمای مخصوص تا ارتفاعی بالا برده شود و سپس برای دستیابی به ارتفاعات بیشتر از هواپیما جدا شده و موتورهای قدرتمند خود را روشن نماید. این هواپیما از فرودگاه فضایی كه به احتمال زیاد در رأس‌الخیمه واقع در كشور امارات متحده عربی ساخته می‌شود، پرواز خواهد كرد.

انوشه همیشه عاشق فضا و فضانوردی و درپی راه یافتن به فضا بوده‌است.

در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ (۸ مه ۲۰۰۶)، سازمان فضایی روسیه به‌طور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری به‌عنوان اولین زن گردشگر فضایی در یکی از پروازهای فضاپیمای سایوز، که برای بهار ۱۳۸۵ برنامه‌ریزی شده‌بود، به مدار زمین سفر خواهد کرد. اما پس از رد صلاحیت دایسوکه انوموتو، داوطلب ژاپنی، به دلایل پزشکی و جا ماندن او از مأموریت سایوز تی‌ام‌ای-۹، قرار شد انوشه انصاری در ۲۳ شهریور ۱۳۸۵ با این گروه همراه شود.

وی اولین فضانورد ایرانی دنیاست و اولین زن کیهان‌گرد و چهارمین نفری است که هزینهٔ سفر فضایی خود را پرداخت کرده‌است. او همچنین پس از عبدالاحد مومند فضانورد افغان دومین فضانورد فارسی‌زبان است. انصاری ترجیح می‌دهد درمورد خود از عنوان «فضانورد همراه» به‏‏جای واژهٔ «گردشگر فضایی» استفاده کند. وی در روی لباس خود دو پرچم ایران و آمریکا را نقش کرده بود. وی دلیل این کار را اظهار دِین خود به این دو کشور که در موفقیت وی نقش داشته‌اند بیان کرد.


فضاپیمای سایوز حامل انوشه انصاری، فرمانده روسی میخاییل تیورین، و مهندس پرواز اسپانیایی-آمریکایی، مایکل لوپز الگریا در صبح روز دوشنبه ۱۸ سپتامبر سال ۲۰۰۶ از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شد، و بدین ترتیب مأموریت سایوز تی‌ام‌ای-۹ آغاز گشت. دو روز پس از قرار گرفتن در مدار زمین، فضاپیمای سویوز در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۶ با موفقیت به ایستگاه بین‌المللی فضایی ملحق شد و اقامت ۹روزهٔ انوشه انصاری در ایستگاه فضایی آغاز شد.

سرانجام پس از ۹ روز اقامت و پژوهش در ایستگاه بین‌المللی فضایی، انوشه انصاری در سحرگاه ۷ مهر ۱۳۸۵ مصادف با ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۶ میلادی به همراه پاول وینوگرادف روسی و جفری ویلیامز آمریکایی، دو تن از فضانوردان ساکن ایستگاه، به زمین بازگشت و پس از فرود وی در ۹۰کیلومتری شمال آرکالیک در قزاقستان با استقبال گرم خانواده‌اش، ازجمله همسرش حمید، و مقامات محلی و مسئولان سازمان فضایی روسیه مواجه شد. وی پس از معاینات پزشکی، با بالگرد برای مراسم خوش‌آمدگویی به شهر قُستانای (در قزاقستان) منتقل شد.

انوشه انصاری در طول ۹ روز اقامت خود در ایستگاه بین‌المللی فضایی مجموعه آزمایش‌های علمی زیر را برای آژانس فضایی اروپا انجام داد:
پژوهش درمورد علل کم‌خونی؛
تأثیر تغییرات ماهیچه‌ای بر کمردرد؛
تأثیر تشعشعات فضایی برروی فضانوردان ساکن در ایستگاه بین‌المللی فضایی و گونه‌های میکروبی که در آن ایستگاه پرورش داده شده‌اند.

انوشه انصاری در شرایطی راهی فضا می‌شود كه طی چهل و پنج سال گذشته سفر به فضا تنها در انحصار شوروی سابق (روسیه)، آمریكا و به تازگی چین بوده است. تاكنون بیش از ۴۴۰ نفر طی نزدیك به ۱۰۰۰ مأموریت فضایی از مرزهای فضا عبور كرده‌اند كه نزدیك به ۳۸۰ نفر آنها از اتباع آمریكا و شوروی سابق و بقیه از شهروندان كشورهایی همچون چكسلواكی، آلمان، ژاپن، بلغارستان، افغانستان، برزیل، انگلیس، كوبا، مجارستان، هند، مغولستان، لهستان، رومانی، اسلواكی، آفریقای جنوبی، اسپانیا، سوئیس، سوریه، بلژیك، اتریش، فرانسه، مكزیك، هلند، عربستان سعودی، رژیم اشغالگر قدس و مكزیك بوده‌اند كه توسط فضاپیماهای آمریكایی یا روسی امكان سفر به فضا را یافته‌اند.



اولین گردشگر فضایی یك میلیونر آمریكایی به نام دنیس تیتو بود كه در سال ۲۰۰۱ نخستین بشری شد كه با پول خود به فضا سفر كرد. بعد از او مارك شاتلورتس در سال 2002 و گرگ السون در سال ۲۰۰۵ به ترتیب عنوان دومین و سومین توریست فضایی را از آن خود كردند. اولسن نیز مانند انوموتو به دلایل پزشكی از سفر انجام شده در ژوئن ۲۰۰۴ بازمانده بود ولی سرانجام در سال ۲۰۰۵ به آرزوی خود برای نگریستن به زمین از فضا جامه عمل پوشاند. قبل از اولسن، یك خواننده آمریكایی به نام لانس باس كاندیدای سفر به فضا بود كه به دلیل امتناع از انجام تمرینات سخت و فشرده قبل از پرواز از لیست گردشگران فضایی حذف گردید.

انوشه انصاری مؤسسهٔ خیریهٔ «بنیاد اَهورا» (Ahoora Foundation) را همراه برادر همسرش، جمشید انصاری، اداره و حمایت مالی می‌کند.[نیازمند منبع]

او همچنین به‌همراه امیر و حمید انصاری در حوزهٔ خانه دیجیتال (Digital Home)، شرکت پرودیا سیستمز را با هدف راه‌اندازی یک سیستم پیشرفته برای آمیختن و استفادهٔ سهل‌تر از محصولات و فایل‌ها و تولیدات ابزار خانگی دیجیتال مانند ویدیو و صدا و فیلم تأسیس کرد، که در تگزاس و در هندوستان دفاتر رسمی دارد.